Voor alle bevestigde datums en locaties zie de agenda. We hebben er weer zin in. Tot snel in het land

Hoogriet is het twaalfde album van De Kift! Veertien spiksplinternieuwe, feestelijke dans-, wals-, en treurnummers.

Samen met oude en nieuwe vrienden vormt dit twaalfde album een markering in de tijd waarin alle inspiratiebronnen van de afgelopen drie decennia samenkomen. Tegelijkertijd wordt er met opgetogen dissonanten grimlachend naar de toekomst gekeken.

Frontman Ferry Heijne heeft in de aanloop van het schrijven meters multomappen doorgebladerd met verzameld maar nog ongebruikt inspiratiemateriaal. Oude liefdes, zoals regisseur Aki Kaurismäki (o.a.The man without a past)en trompettist Louis Armstrong, keken tijdens het maakproces over zijn schouder mee.

Maar ook zijn ditmaal voor het eerst bevriende gastmuzikanten uitgenodigd mee te schrijven aan de muziek, onder wie Rocco Ostermann & Wout Kemkes, (Donnerwetter) en Marc Koppen & Onno Kortland (Stuurbaard Bakkebaard).

En volgens de onnavolgbare Kiftiaanse letterenlogica is weer onvervalst geciteerd uit teksten van schrijvers en dichters van wereldformaat, onder wie W.H. Auden, Jan Arends, Paul van Ostaijen, Rodaan Al Galidi, Joseph Brodsky, Anton Tsjechov, W.F. Hermans, en Armando.

Zo’n twaalfde album is op zich al legendarisch, maar De Kift is natuurlijk wars van de perfectie waar dit cijfer zelf voor staat: met hakkende gitaren, schetterend koper en gammele speelgoedpiano’s vindt De Kift zichzelf weer opnieuw uit in een magische mix van Duitse Krimi muziek, elektroblues, hoekige tango’s en wiegende walsen voor breekbare dromen.

De vormgeving van drummer/grafische ontwerper Wim ter Weele van deze eindeloze reeks aan bronmateriaal vormt dan ook een doeltreffende afspiegeling ervan: een grijze ordner. Ook te gebruiken voor eigen inspiratieadministratie.

Quotes pers:

Volkskrant *****
”Hoogriet is misschien wel het veelzijdigste en uitbundigste Kift-album.” –

WoNoBlog
”Nu deed de band altijd al haar best om niet in mijn cd verzameling te passen, maar met Hoogriet zijn definitief de grenzen van de plooibaarheid van muziekkast bereikt. Ik zal de plaat moeten opbergen tussen mijn administratie.”

Oor
”Hoogriet draait om een spel tussen versteldheid en uitbundigheid, ontroering en vrolijkheid. Al wint op Hoogriet tragiek het vaak van klein geluk, ook daarin schuilt schoonheid bij De Kift.”

Nieuwe Revu
”Dat hartverscheurend mooi is, zoals alle albums van De Kift hartverscheurend mooi zijn.”

Nederlands Dagblad
”Bij De Kift is zelfs weemoed eigenzinnig”